IV Korpus Polski

Encyklopedia PWN

część polskich sił zbrojnych przeznaczona do obrony granic morskich państwa.
zespół struktur prawno-państwowych, organizacyjnych i obywatelskich, które w latach II wojny światowej miały zapewnić ciągłość działalności państwa polskiego na jego własnym terytorium w warunkach okupacji tego terytorium przez wrogów.
ogólnowojskowe związki operacyjne formowane od VII 1944 na mocy dekretu Krajowej Rady Narodowej.
konspiracyjne krajowe przedstawicielstwo rządu RP na uchodźstwie 1940–45;
Armia Polska we Francji w I wojnie światowej, zw. także Armią Hallera (od nazwiska jej nacz. dowódcy), niekiedy błękitną armią (od koloru mundurów),
pol. formacja wojsk. powołana VI 1917 na mocy dekretu prezydenta Francji R. Poincarégo.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia